Wiele osób z Krakowa na weekendowe wypady letnie wybiera kierunek Tatry, mimo godzin stania w korkach to nadal często wybierana destynacja. Warto wybrać się w inny kierunek, szczególnie Bieszczady latem zachęcają by wybrać się właśnie tam. Z Krakowa to około 280 km, więc jadąc A4 w 4 godziny można dotrzeć do celu. Miłośnicy gór będą zachwyceni gdyż występuje tutaj wiele szlaków, które słyną z tego, że są świetnie oznakowane.
Szlak z Wetliny na połoniny, czyli Bieszczady latem
Krajobraz jaki ukazuje się, wchodząc na Połoninę Wetlińską zapiera dech w piersiach. Połoniny cechuje coś magicznego, może to za sprawą pustki, która pokryta jest jedynie trawami. Sama nazwa wywodzi się z języka wschodniosłowiańskiego i oznacza puste miejsce. Oprócz traw Połoniny są pokryte krzakami jagód, szczawem górskim i pełnikiem alpejskim. Latem Połoniny przybierają barwę fioletu fiołka dackiego, różem goździka skupionego i żółcią pięciornika złotego.
Przeprawa przez Połoninę Wetlińską jest najpiękniejszą trasą, która ukazuje wszelkie widoki jakie oferują Bieszczady latem. Od północy spotyka się szczyt Smerek (1222 m n.p.m.), który szczególnie warto odwiedzić o wschodzie słońca. Od szczytu szlak prowadzi na Przełęcz Orłowicza, nazwa powstała dzięki autorowi pierwszego przewodnika po Bieszczadach. Kolejno za przełęczą podchodzi się na Osadzki Wierch na wysokość 1253 m n.p.m., czyli na najwyższe wniesienie Połoniny Wetlińskiej. Następnie szlak prowadzi przez trawers Roha i do schroniska Chatka Puchatka, najwyżej położonego schroniska w Bieszczadach.
Szlak na Połoninę Caryńską
Wychodząc z Chatki Puchatka należy zejść szlakiem do Brzegów Górnych. Na Połoninę Caryńską należy udać się szlakiem czerwonym. Idąc pod górę przez gęsty bukowy las można dostrzec ślady dawnej wsi w postaci szczątków nagrobków i drzew owocowych. Widoczne są również śródpolne miedze i drogi. Droga na Połoninę trwa około 2 godzin, na której czeka 4km przestrzeń z czterema istotnymi wierzchołkami.
Nazwa Połoniny pochodzi od rosyjskiego słowa caryna, które oznacza słowo lub pastwisko. W przeszłości połonina pełniła właśnie funkcję pastwiska. Połonina ta słynie także z rumowisk skalnych, które zwane są przez okolicznych grehotem lub rozsypańcem. Połonina słynie z jednej z piękniejszych bieszczadzkich panoram. Niezwykle doskonale prezentuje się Masyw Tarnicy, Wielkiej Rawki i Połoniny Wetlińskiej. W trakcie dobrej widoczności dostrzec z niej można Karpaty Wschodnie ze szczytami Pikuj, Połonina Równa i Ostra Hora. Szlak czerwony z Połoniny Caryńskiej wiedzie do Ustrzyk.
Szlak na Tarnicę
To najwyższy szczyt Bieszczad – 1346 m n.p.m. Wędrówka rozpoczyna się w Wołosatem, gdzie mieści się Zachowawcza Hodowla Konia Huculskiego. Są one przystosowane do chodzenia po bieszczadzkich terenach. Szlak wyłania się za ostatnimi domostwami Wołosatego, a dokładniej za fragmentami spalonej grekokatolickiej cerkwi. Tu właśnie oznakowany jest szlak zielony, który wiedzie przez liczne łąki, na których spotkać można pasące się hucuły.
Dalej szlak łączy się ze szlakiem niebieskim, który prowadzi w kierunku przełęczy Siodło. Kolejno szlak kieruje obok małej jaskini, która skierowana jest na najwyższy szczyt w Bieszczadach czyli Tarnicę. Tarnita z języka rumuńskiego oznacza siodło.
